Dahshatli

-Allo, adasi bizani qachon obketishga kelasiz? - Mana ketyapman jonim, bir soatlardayetib boraman. Qizalog'imiz yaxshimi a? -Hm, uxlayapti. Mayli,tezroq keling. - Xop boladi. Siz nimadesaiz shuda. Ruxsora telefonni ochirib belanchakda maza qilib uxlab yotgan bir xaftalik qizalog'iga jilmayib qarab qoldi. Keyin tug'ruqxona derazasidan xovlidagi chiroyli mashinada tantana b-n uylariga ketayotgan yosh er-xotinlarga termulib qoldi. Dostonhali qizini krmagandi. Ruxsoranitlg'oq tutganida Doston ish b-n xorijga ketgandi. Bugun uchib keldi.Ruxsora shularni oylab qizalog'ining shamollab qolmasligi u-n derazanimahkamlab yopib qydi. Kravatiga chozilib kozi ilindi. Bir soatlar otgach eshik taqilladi. Uyg'ongan RuxsoraDoston kelganini sezib eshikni ochdi.Chindan qarshisida eri turardi.Korishishdi. "Mening shirin qizalog'im qani a? Uni tezroq koray"shoshilardi Doston. Belanchakda uxlayotgan chaqaloqni sekin qoliga oldi, peshonasidan opib qydi. "Buniqara Ruxsor, men ham ota boldim.Qizimiz xuddi senga oxsharkan,biram chiroyli" Ruxsora chetdan ularni kulib kuzatib turardi. Keyin telefoni jiringlab qoldi. Singlisi ekan,uxlayotgan qizchani uyg'otib yubormaslik u-n karidorga chiqdi:"Allo" "Allo..opa..." "Ha, eshitaman...""Allo opa... Yomon xabar..." "Nima boldi? Gapirsangchi!" "Pochcham...Pochchamlarni mashinalari avariya bolibdi". "Hey, nimalar deyapsan?Esing joyidami?" "Ha, hozir yarim soat oldin... Kasalxona yaqinida...pochcham mashina ichidablganlar" "Yq, jinnimisan? Pochchang shu yerda. Mana hozirtelefonni zlariga bera...." Ichkariga kirgan Ruxsoraning qlidan telefon tushib ketdi. Palatada Doston yqedi. Belanchakda qizaloq sokin uxlab yotar, xona derazasi esa lang ochiq edi....