Jazo.

Kapalak chamanzordagi eng chiroyli gulga oshiq bo’libdi. Atrofida parvonadek aylanib, gulni ham o’ziga shaydo etibdi. Boshqa gullar shunday chiroyli kapalak qo’nib turgan gulga havasi kelarkan. Bir payt kapalakni hushbo’y ifor o’ziga chorlabdi. Kapalak bu hid taralayotgan gulga qarab uchibdi. To’g’ri bu gul avvalgisidan chiroyliroq emas, ammo uning isi kapalakning hushini o’g’irlabdi. Shoshib borib gulag qo’ngan kapalak, oyoqlari gul shirasiga yopishib qolganini his qilibdi. Oyoqlarini tortib ko’rsa, bo’lmadi. Jon- jahdi bilan uchishga urindi, lekin bunga sari gul kosalari berkilib, kapalakni qisa boshladi. Kapalak har qancha urinmasin, hashoratxo’r gul changalidan chiqib keta olmadi.