Mistik hikoya.

Bolakay juda sho'x edi.SHu qadar sho'x ediki hatto ota onasixam charchagandilar u bolaning tarbiyasidan.Maktabdak u hech kimga tinchlik yo'q edi uning dastidan.Odatiy kun,bolakayni oyisi uyg'otdi- tur bolajonim,maktabinga kech qolasan. Erkatoy bola nonushtaham qilmay maktabga yo'l oldi. Oradan bir soat o'tdi,bu orada onasi uy yumushlari bilan band bo'ldi. Shu payt mehmonxada kimdir borday tuyildi,borib qarasa o'g'li deraza yonida tashqariga termulib turardi.Yuzlari shilingan,ust boshidaham qon dog'lari bor.- meni kechiring oyi... bolakay bu so'zlarni shunday afsuslanish bilan aytdi-ki... Oyisi- yana nima baloni boshlading? urushdingmi? tinchlik bormi seni dastingdan? Bola- meni kechiring oyi... U tinmay faqat shu so'zlarni aytardi. Shu payt narigi xonada telefon jiringlab qoldi,ayol go'shakni ko'tarsa maktab direktori ekan. Direktor- alo yahshimiz honim,bilasizmi... qanday tushuntirsam ekan,o'g'lingiz maktab tomiga chiqqan ekan... Ayol xijolat bo'lib- xa uzur,ikkinchi qaytarilmaydi,dadasi kelsa yahshilab gaplashib qo'yamiz,hozir u quloqsizni urushib turgandim,qilgan ishi uchun. Direktor- axir qanaqasiga? bilasizmi u uchinchi qavat tomidan yiqilib... o'sha zaxoti joni uzuldi... sabr tilayman... Direktorning qolgan gaplari ayolning qulog'iga kirmadi,u telbalarcha mexmonxonaga qarab yurib ketardi... Bu paytda esa jigargo'shasining bezovta ruxi oxirgi marta onasining diydoriga to'yib,allaqachon uyni tark etgandi