Nigina yo'lda

Nigina yo'lda ketib borarkan, bekat yonida sikripkada kuy chalib o'tirgan kishiga ko'zi tushdi... 7-dekabr 2010- yil shoshib mashina yo'lidan o'tib ketayotganda uzoqdan kelayotgan avtomobilni ko'rmay qoldi. Yurak urushi tezlashib, ko'zini yumdi... Soniyalardan so'ng ko'zlarini ochdi, uni bir yigit qutqarib qolgandi. Nigina ko'zlarida yosh, unga minnatdorchilik bildirardi. Ular shu kundan do'stlashib qolishdi. Yigitning ismi Abror edi va shu kuni uning tug'ilgan kuni edi. Ularning oralarida sir bo'lmas, bir- birlari bilan suxbat qurib, hech zerkishmasdi. Abror Niginaning beg'uborligidan quvonardi, uni yo'qotishdan qo'rqardi, uni sevardi. Ularning uchrashuv joylari shu bekat, mana shu kuy ostida edi. Ilk bor shu yerga kelishganida ham shu kuy yangrar edi. Vaqt o'tib, Nigina ham uni sevishini angladi... 7- sentabr 2011- yil tanishishganiga 10 oy bo'ganida uchrashishdi, yana shu kuy va yana shu bekat. Bir birlariga dil izhori qilishdi. Ular juda xursand edilar. Shu payt Abrorning ko'ksida og'riq turdi. Nigina ko'rmasligi uchun unga jilmayardi. "Ey, Xudoyim, o'zing sharmanda qilma, so'nggi bora to'yib olay" derdi. Nigina buni sezmas, nimalarnidir gapirardi... Abror behol yerga yiqildi... Nigina uni shifoxonaga olib bordi. Abrorni "reanimatsiya" bo'limiga olib kirib ketishdi. Bir ozdan so'ng shifokorlar chiqib, Niginaga kirishini aytishdi. Nigina kirdi, ko'zlarida hayrat va yosh... Abror unga tikilib "Nigina yashagim kelyapti, sen uchun, beg'uborim baxtli bo'l" deb qo'liga xat tutqazdi. Nigina xatni ochdi "Urib tursang edi hasta yuragim, Niginam qo'lidan dadil tutardim..." Nigina chiday olmadi so'zsiz yig'lab Abrorga tikildi.Seni sevmayman, meni öz holimga qöy, -dedi yigit yig'layotgan qizga. Qiz yigitni toshbag'irlikda aybladi, undan nafratlanishini aytdi. Qiz burilib tez-tez yurib ketarkan yigit uning ortidan mahzun termulib qoldi. Yigit u b-n boshqa körishmasligini bilardi. U og'ir xörsinib qöydida mashinasiga ötirib tög'ri onkologiya markaziga bordi. 2- qavatda joylashgan vrach xonasiga kirdida stolida öychan ötirgan doktorga qarab shunday dedi: "Men tayyorman". Doktor örnidan turib yigitning yoniga keldi. Qölini uning yelkasiga qöydi: "Bardam böl uka, hammasi yaxshi böladi, inshoolloh".. Yigitni jonidan ortiq sevadigan qiz yigitning sönggi vaqtda nega bunaqa bölib qolganligi sababini bilmasdi. Yigit kasalligini bilgach ancha vaqt operatsiyaga rozi bölmadi. Oz vaqt bölsada qiz bilan birga yashash yoki tavakkal qilish kerak edi. U 2-yölni tanladi. Biroq u qizning közlarida g'am va achinishni körishni istamasdi. Shu sabab qiz b-n munosabatlarni uzishga qaror qildi. Shunday böldi ham... Qizda hayotga qiziqish qolmagand Uning ota-onasi qizning ixtiyoriga köra bir doktor yigitdan kelgan sovchilarga rozilik berishdi. Yigit bölsa qizni uzoqlardan köp kuzatardi, qiz buni sezmasdi hatto. Yigit bir kun kelib ölishi mumkinligidan chöchimasdi, u faqat qizning gözal chehrasini boshqa körolmasligi mumkinligidan siqilardi. Kunlar tez ötaverdi. Qiz töy kuni yaqinlashgach, taklifnoma yozib yigitga yubordi. Öz xusnihati b-n yigitning ismini yozdi. "Mana, sizsiz yashayapman...baxtliman...". Shu ma'no mujassam edi bu harakatida. Yigit taklifnomani körib jilmaydi. "Ha, sen albatta baxtli bölishing kerak". Shu ma'no bor edi bu jilmayishda. Anchadan beri u bu qadar özini yengil his qilmagandi. Qiz özga yigit bilan chimildiqqa qadam qöyganida, yigit ertangi operatsiyadan tirik chiqmasligi mumkinligi haqida öylardi. U shu kuni qizga chin dildan baxt tiladi... Ertasiga yigit qölida ösha taklifnomani mahkam siqib operatsiya xonasiga kirib ketdi... Qiz kechqurun erini ishdan kutib olarkan, uning kayfiyati yöqligini sezdi. Eri unga bugun bir yosh yigit kasalxonada og'ir operatsiyaning sönggi daqiqalarida jon berganligini, uni saqlab qolisholmaganligini aytdi. -Uning qölida bizni töyimizga taklifnoma bor ekan,- dedi u. Qiz holsiz eridan taklifnomani oldiyu yig'lab yubordi. U özining xusnihatini tanigandi...