Shamolli kecha Yakuniy qism

sanqib, mitti va yoqimtoy singilni izlashi kerak edi. Daraxtlar ustidan tushib keladigan qilich ko‘targan qora kishi, butalar tagida olov yoqib o‘tirgan odamchalar, nima uchun kimsasiz makonlarda kezib yurishlarini birov bilmaydigan g‘alati kishilar, qamishzorlar ichra qulay payt poylab yugurgilab borayotgan vahshiy hayvonlar izg‘igan dasht aro... nozik-nihol singilchasini topishi kerak edi! Vahshiy shamol endi uning yuz- ko‘zlariga, boshiga tuproq sochar, sochlaridan yulqilab qiynar edi. Uning shiddatida kampirning yog‘och eshigi taraqlab yopildi, yopildiyu yana qaytib lang ochilib ketdi. Yigitcha yana ortiga qarab yo‘lga chiqdi. Kim bilsin... ichidagi shiddatli qo‘rquvlarni yengib u makonlarda izg‘igani taqdirda ham, toparmikin singlisini? Bu taloto‘p va suron ichra nafis- nihol o‘n bir yashar qizaloq qaysi puchmoqlarda ekan hozir? Yeru ko‘kni enlab-buzib esayotgan va jonliyu jonsizni harakatga keltirib quturayotgan bu yovvoyi shamol ostida, qay buta yoki daraxt tubida, qay chuqurda akasini kutib dir-dir titrayotgan ekan? Mabodo topgan taqdirda ham... qay ahvolda toparkin? Tamom.