- ТОБУТДАН ЧИҚҚАН ОВОЗ

ХIX асрда Ирландияда қабристонларда уликлар тобутга солинишидан аввал ташқарига ингичка метал найча ва ичкарига ип билан боғланиб қабр тошига илиб қуйилган қунғироқчалар булган. Бундай қилишдан мақсад турли хил бахтсиз тасодиф туфайли (Ирландияда хар куни кимнидир яшин уриб улдириши мумкин) ва янглиш улдига чиқариб кумилган одамлар узларига келса уша найча орқали нафас олиб тизимчадаги ипни тортиши мумкин , ва шу орқали қунғироқчани жаранглатар , унинг тириклигидами хабар топишгач одамлар қабрни ковлаб тобутдан одамни чиқариб олишлари шумкин эди. 1857 йил. Август. Чекка шахарчаларнинг бирида Гаролд исмли бир қабристон қоровули, ярим кечаси қунғироқча овозини эшитади, ва бу безори болаларнинг навбатдаги шухлигими ёки йуқми шуни текшириш учун қабрлар оралаб излайди. Баъзан эса кучли шамолга хам қунғироқлар жирингларди. Аммо бу сафар қунғирөқча ростанам жирингларди. Пастдан тобутдан кимдир қунғироқча ипини тортарди. Қабр ичидан хирилаётган аёл овози Гаролдан бу ердан халос этишини ялиниб сурарди. — Сиз — Сара о'Баннонмисиз? — Гаролд аниқлаштириб олиш учун суради. — Ха! — деб жавоб берди буғиқ овоз. — Сиз 17 сентябрь 1827 йил туғилганмисиз ? — Ха! — Хм... Қабр тошингизга ёзилишича, сиз 1857 йил 18 февральда вафот этгансиз-ку?. — Йуқ, мен тирикман! Хатолик булган! Илтимос сиздан, утиниб сурайман. Тезроқ, мени бу ердан қазиб чиқаринг! Ялиниб ёлвораман! — Мени кечиринг, хоним, — деди Гаролд, ва ипни узиб қунғироқчани олиб чунтагига солди. Хаво утадиган найча оғзини тупроқ билан беркитиб кумди . — Хозир август ойи, ва сизни бу ерга тушганингизга анча булибди, сиз, мени кечиринг-у, ортиқ тирик одам эмассиз, ва энди сиз хеч қачон ер юзига чиқолмайсиз... Хайр. Тинчгина ором топинг! Гаролд кетди. Қабр шундан кейин тинчиб қолди. Тамом