
YOVUZ RUH
- Категории: Qo'rqinchli Voqealar
- Название: YOVUZ RUH
- Дата релиза: 21-02-16, 19:37
YOVUZ RUH
YOVUZ RUH (Ruhlar Haqida
yozishsin deganlar uchun)
Бувимнинг айтишларига
караганда, бу вокеа 80-
йилларнинг кузида, олис бир
кишлокда содир булган.
Кишлок чеккасида катта бир
хаммом курилибди. Хаммом
хафтанинг дам олиш кунлари
ишлар ва ундан кишлок ахли
фойдаланиб тураркан Лекин
негадир бу хаммомда
купчилик бемалол чумила
олмас экан. Баъзилари нафаси
кисилиб хаво етишмаслигидан
озор чекса, бошкалари кузига
булар-булмас шарпалар
куринар экан. Уша ерда
кандайдир сир борлигини
пайкаган одамлар чумилмай
хам куйишибди. Шундай
кунларнинг бирида даладан
ишлаб кайтаётган Нозима
хаммомга ювиниб чикиш учун
кирибди. Эшик олдида турган
кассир аёлга юзланиб: - Опа,
ичкарида хеч ким йукми? -
деди сергакланиб. - Йук кизим,
энди эшикни очдим - деди аёл,
Хали барвакт, пешиндан кейин
хаммом одамлар билан
кизийди. Нозима узи суйган
кушикни хиргойи килиб
ичкарига кирибди.
Кийимларини девордаги
илгичга осаётганида сувнинг
шариллаган овози
эшитилибди. Бирдан хаёли
булиниб, ичкаридаги ювиниш
хонасига караса хеч ким йук.
Индамасдан чикиб кетаётса,
бир овоз келибди: - Кизим,
илтимос ювинишимга
карашиб юбор! Нозима
ажабланиб хамма ёкка куз
югуртирибди, хеч ким
куринмасмиш. Эшик олдидаги
кассир аёлдан сураш учун
кетаётса, яна халиги овозни
эшитибди: - Ширин кизим,
елкамни укалаб куй, оркамга
кулим етмаяпти. Нозима овоз
келган томонга якинрок келиб
караса, бурчакда бир кампир
чумилиб утирган экан. Хаммом
ходимаси хали хеч ким йук
деганди-ку, ё кампирни
кирганини курмай колдимикан
деган хаёлга бориб, секин
ёнига борибди. Кампир кулида
кора совунни унга узатибди.
Нозима "хуп" деб кампирни
елкаларига карабди. Жуда
дагал ва жирканч экан. Бир
сесканиб кейин, ахир бу
кампир-ку, нимасидан
куркаман. Инсон каригандан
кейин танаси шундай булиб
колади-да, дея узига таскин
бериб, оркасини совунлай
бошлабди. Кампирга юзланиб:
"Момо кайси кишлокда
турасиз, исмингиз нима, сизни
олдинлари хеч курмаган
эканман? Нега хаммомга бир
узингиз келдингиз,
набираларингиз олиб
келишмадими?" - дебди.
Кампир охистагина: - Кизим,
мен ёлгиз яшайман, хеч кимим
йук. Уртакишлоклик Рохат
бувинг буламан. Сендан
илтимос, мени бу ерда
курганингни хеч кимга айтма,
одамлар эшитcа кариган
чогида хаммомда нима бор, I
уйида жимгина утирса
булмайдими, деб устимдан
кулмасин тагин, хуп-ми? -
дебди. Нозима кунгли ийиб
хуп деб бош иргабди,
кампирга: - Момо мана
чумилтириб булдим, уйингизга
хам олиб бориб куяйми? -
деса, кампир: - Йук кизим, мен
шу ерда яшайман, хаммом
менинг уйим, - дебди. Нозима
ажабланиб, "Кампирни эси
огиб колган шекилли" , деб узи
ювинишга тушибди. Бир пайт
кампир кизнинг олдига келиб:
- Кел, сени хам елкаларингни
совунлаб куяй, - дея унинг
елкаларини ишкалай
бошлабди. Нозимани
каршилигига карамай, кампир
тирнокларини каттирок
ботириб унинг баданини
тирнай бошлабди. Киз огрикка
чидай олмай кичкириб
юборибди: - Момо, илтимос
ёрдам бермай куяколинг,
куйиб юборинг ограяпти,
нафас ололмаяпман.Аввалига
нимжон ва кучсиз куринган
кампир вахшийга айлана
бошлабди. Мадори куриган киз
бор кучини туплаб, узини
эшик томонга урибди.
Кампирни кулидан бир
амаллаб кочгач ташкарига
чикибди. Караса ярим тун.
Коронги кучада хеч ким
куринмасмиш. Хозиргина
югуриб чиккан хаммом
эшигида катта кулф осиглик. У
каттик курканидан хушидан
кетибди. Тонгда шифохонада
кузини очган Нозиманинг
бошида ота-онаси йиглаб
утиришган экан. Хаммомдаги
кампир елкаларини шу кадар
каттик тирналаган эканки,
хатто кон томирлари хам
куриниб турарди. Шифокорлар
барча чораларни куришибди,
лекин кизнинг ахволи
огирлашаверибди. Ярим
кечаси хаммом эшиги ёнида
хушсиз ётган Нозимани
кушниси Гаффор амаки куриб
колиб, касалхонага олиб
келган экан. Бу вокеадан бутун
кишлок хабар топди. Орадан
икки кун утиб, кизни яшаб
кетишига кузи етмаган
шифокорлар уйига кайтариб
юборишибди. Бошка чорасини
топишаолмабди. Ахволи
баттар огирлашган кизни
оксоколлар йигилишиб "ЁСИН"
сурасини туширишни лозим
топиб, илмли Эшон домлани
чакириб, кизни укиттирибди.
Бироз узига келган киз Эшон
домлага караб булган вокеани
айтиб берибди, сунг охирида: -
Отажон, онажон мендан рози
булинглар... - деб жони
узилибди. Кизнинг улганини
эшитган кишлок ахли дод-
фарёд кутаришди. Ота- онаси
адойи тамом булаёзибди.
Чунки Нозима кишлокнинг энг
гузал, аклли ва уйим жойим
деган кизлардан, ута самимий
ва мехрибон эди. Мархумани
кабрга куйишгач, Эшон домла
тупланган одамларга караб: -
Кизимизни арвох тортибди.
Унинг кузига куринган
уртакишлоклик Рохатой момо
20 йил аввал дом- дараксиз
йуколган эди. Аввалига унинг
эси огиб, бошка кишлокка
кетиб колибди деган гап
таркалганди, кейин Салим
кассоб шахардан бир гап
топиб келди, "Эмишки, бизлар
томонда кимнидир машина
уриб кетибди". Лекин хеч
кандай майит топилмагач, бу
гап хам унут булди. Хойнахой,
ушанда Рохатой момони
машина урган, кишлок
чеккасидаги хозирги хаммом
курилган ерга кумиб
юборилган. "Менинг устимга
чумилманглар", дея мархума
безовта булаяпти чоги. Дархол
хаммомни бузиб ташлаб,
белги куйинглар, хеч ким у
ерни оёкости килмасин, - деб
гапини тугатибди.
Смс Шерлар