Qushlarga ergashib uchib ketaman

Оғир синовлардан қандай ўтаман,
Қачонгача дардим ичга ютаман,
Воз кечиб дунёдан, одамлардан хам,
Қушлар билан бирга учиб кетаман.

Улар хиёнатни билишмас экан,
Ортингдан ғийбатлар қилишмас экан,
Иғво қилиб бағринг тилишмас экан,
Қушларга эргашиб учиб кетаман.

Ку́нгли бошка, узи бошка йу́лдамас,
Ишонар. Бир бирин хеч хам алдамас,
Бирда ўнгга сакраб, бирда сўлдамас,
Қушларга эргашиб учиб кетаман.

Севиб қолишсалар — ажратмайдилар,
Бир ёрдан бошқага сакратмайдилар,
Армонларга кўмиб йиғлатмайдилар,
Қушларга эргашиб учиб кетаман.

Кулмас, ғамга ботган бечор устидан,
Воз кечмас камбағал, ночор дўстидан,
Йиғлашмас иймонсиз қондош дастидан,
Қушларга эргашиб учиб кетаман.

Фақат соғинаман бир сени дўстим,
Қушлар билан бўлмас хеч каму-кўстим,
Кутаман.... бу сафар бир сени кутгум,
Қушлар билан бирга учиб келасан.

ДИЛДОРА АБДИНАЗАРОВА