Suvga aytilgan tush 2019

Булунғур узум теримида. 1996 йил 30 сентябр.

Йирокдан кўринган эгилган толлар,
Шамолдан норози аста инграйди.
Мавжланиб ётган узумли токлар,
Қировда ялтираб сирли имлайди.
Камтарин ҳовлилар бир-бирин суяб,
Тераклар ортидан жўнжикиб турар.
Ёшгина келинчак боқади ҳуркиб,
Иштонсиз болалар чопқиллаб юрар.
Қозоқча жуклабон биргадир акам,
Тунука пақир деб чопади ҳар ён.
Томдан тушаётган томчига боқиб,
Уйимни соғиниб кетаман ёмон.
Қорним деб йиғлаган қақажон қизлар,
Қечқурун ўйинга тушиб кетади.
Эрталаб узумга йўл олганимда,
Ортимда беморлар тўлиб кетади.
Ҳар бири шайтонга фириб бергувчи,
Сингилжонларим қийнаманг мени.
Сиз ахир тўқсонта, мен эса битта
Жони темирдан деб ўйламанг мени.
Бу кунлар ўтади, кетамиз уйга
Диплом ҳам олибон уйга кетасиз.
Йиллар ўтказиб ёшликни эслаб,
Бебошлик дея кулиб юрасиз