Aftobusdagi joy talashuv

Avtobusda odam unchalik köp
emasdi. Bekatda 35 yoshlar
atrofidagi bashang kiyingan ayol
avtobusga chiqdi. Kun juda issiq,
aksiga olib hamma joylar band,
aksariyati özi tengi va yowi
ulug'lar. Faqat orqaroqdagi
örindiqlarning birida 14-15 yow
atrofidagi qizcha jimgina köchani
tomowa qilib ketardi. Ayol ösha
tomonga yurdi. Lekin qizcha joy
beriwni hayoliga ham
keltirmasdi. Bunga sayin ayol
asabiylawar, qizga burgutqaraw
qilardi. Qizning e'tiborini tortish
u-n yötalib qöydi. Qizcha yowi
katta"xola"ga bir qarab qöydiyu
yana bamaylixotir ötiraverdi. Ayol
kun böyi tik oyoqda
charchagandi. Xuddi hammasiga
qizcha aybdordek unga jahl b-n
qarardi. Xotirjam böliwga
urinardi."Yaxshiyam madaniyatli,
tarbiyali ayolman, örnimda
bowqasi bölganida bu qizaloqqa
ham yaxshigina tarbiya berib
qöygan bölardi",- hayolidan
ötkazardi ayol. Avtobus juda
imillab keyingi bekatga keldi.
Yana 5-6 odam chiqqach ayol
battar öng'aysizlana bowladi.
Nihoyat u qarwisida ötirgan
ayollardan biriga qizcha
eshitadigan qilib gapirdi:"Biz
yowligimizda avtobusga
özimizdan kattalar chiqqanida
joy berardik. Hozirgi bolalarga
hayronman. Masalan manavi
qizcha (qöli b-n körsatdi), ota-
onasi har kuni nimani örgatadi,
bilmadim. Ötiriwini qarang".
Qizcha yarq etib ayolga qaradi.
Ayol g'olibona nazarda qizchaga
qarardi. U haq gapni aytganidan
yuzida mamnuniyat sezilardi.
Qizcha yerga qarab jim bölib
qoldi. Keyingi bekatda avtobus
töxtagach 23-24 yowlardagi bir
yigit shoshib chiqib qizchaning
yoniga keldi. -Akajon,- qizcha köz
yoshlarini ortiq tiyolmadi. Akasi
uni kötarib oldi. Ular haligi
ayolning yonidan ötiwarkan,
qizcha halitdan beri ularga
ma'noli qarab turgan ayolga
dedi:"Qaniydi ota-onam
bölsa..."Ayol jim edi. U
avtobusdan tuwib qizchani
nogironlik aravachasiga
ötqazayotgan yigitni kuzatib
qoldi."Uning ota-onasi 3 oy oldin
avtohalokatga uchragan, faqat
wu qizcha tirik qolgan",
kimningdir ovozi ewitildi.
Avtobus yurgan vaqtda qizcha
ötirgan, böw örindiqqa qarab
qolgan ayolning közlarida yosh
tinmasdi..