Izlayman...
- Категории: Hikoyalar
- Название: Izlayman...
- Дата релиза: 22-06-14, 14:31
Telba ekan devona yurak,
Bu devona kimga ham kerak?
Ohlarim eshitolmas o'zimdan
bo'lak,
Tentirab ko'chada dardkash
izlayman.
O'ynoqi shabboda kular
ustimdan,
Bir paytlar noligandim
do'stimdan.
Endi ayrodaman hatto
juftimdan,
Esgan shamollardan dilkash
izlayman.
Qo'l cho'zadi meni yenggan
taqdir,
Intilsam siltab ustimdan kular.
Men ham yashayapman
hayotman axir,
Misrdan o'zimga maymun
izlayman.
Ko'p ekan omading, molingga
do'stlar,
Seni maqtashadi bir seni so'zlar.
Omad ketsa ustingdan
bo'xtonlar so'zlar,
Yomonlardan yaxshilikni
izlayman.
Yuragim halovat topolganida,
Menga ham orzular yetolganida,
Kimlardir qo'limdan tutolganida,
Ertaklar ichidan hayol izlayman.
Zerikdim, tentirab daydishdan
ne naf?
Men ham tirik insonman axir.
Menga o'xshar daraxtdan
uzilgan bir barg,
Kuzning hazonlaridan bahor.
Egnimda kir ko'ylak, yoqasi
yirtiq,
Oyog'im toshlardan panoh
so'raydi.
Yotsam yer yumshoqdir bosh
tanam qattiq,
Ochiq qabrlardan yotoq
izlayman.
Ko'zlarim jovdirar qo'lim
qavargan,
Ko'nglimda xatodan qolgan
hotira.
Yuzimdan rang o'chib, sochim
oqargan,
Oqargan sochimdan qaro
izlayman.
Sahrolar cheksiz-u, tubsiz
daryolar,
Ba'zida shuncha keng yo'lga
sig'mayman.
O'tarmi soatlar, o'tarmi yillar,
Osmonlar ustidan yerni
izlayman.
Shunday baxtiyorman, kapalak
do'stim,
Anhorlar manzilim, chaqmoqdir
so'zim.
Osmon onamdir, emasman
yetim,
Tabiat qo'ynidan oilam
izlayman.
Bahtiyor kunimga g'am kelar
quvib,
Qalbim yig'lasa-da o'zim
kulaman.
Devona ko'nglimni bo'lmaydi
yengib,
Ortiqcha darmonga dardim
izlayman.
Qayerda xavf bo'lsa, o'sha
yerdaman,
Nokas dunyodan ketish
istayman.
Umrim tugamagan buni bilsam
ham,
Xatolar ichidan ajal izlayman.
Gar o'lsam ne bo'lar, kim meni
ko'mar?
Telba, deb matoga kim meni
o'rar?
Jon bilan bu jasad shunchalar
xor-ku,
Tashlandiq xilvatlardan o'zim
izlayman.
Men soyadirman, men surat
xolos,
Meni o'rab turgan bir hilqat
xolos.
Ko'nglim pok, kiygan kiyimim
iflos,
Eski matolardan kafan izlayman.
Kim meni taniydi, bormanmi
o'zi?
Yonida tursam ham ko'rmaydi
ko'zi.
Ko'zi tushganda ham jirkanar
o'zi,
Nokaslar ichidan vafo izlayman.
Bosgan izimni ham qorlar
yopadi,
Taqdir peshonaga qayda yozadi.
Telba ham izlasa imkon topadi,
Yolg'onchi dunyodan chin hayot
izlayman.
Munavvar Komilova
Andijon shahri, Oltinko'l tumani
Bu devona kimga ham kerak?
Ohlarim eshitolmas o'zimdan
bo'lak,
Tentirab ko'chada dardkash
izlayman.
O'ynoqi shabboda kular
ustimdan,
Bir paytlar noligandim
do'stimdan.
Endi ayrodaman hatto
juftimdan,
Esgan shamollardan dilkash
izlayman.
Qo'l cho'zadi meni yenggan
taqdir,
Intilsam siltab ustimdan kular.
Men ham yashayapman
hayotman axir,
Misrdan o'zimga maymun
izlayman.
Ko'p ekan omading, molingga
do'stlar,
Seni maqtashadi bir seni so'zlar.
Omad ketsa ustingdan
bo'xtonlar so'zlar,
Yomonlardan yaxshilikni
izlayman.
Yuragim halovat topolganida,
Menga ham orzular yetolganida,
Kimlardir qo'limdan tutolganida,
Ertaklar ichidan hayol izlayman.
Zerikdim, tentirab daydishdan
ne naf?
Men ham tirik insonman axir.
Menga o'xshar daraxtdan
uzilgan bir barg,
Kuzning hazonlaridan bahor.
Egnimda kir ko'ylak, yoqasi
yirtiq,
Oyog'im toshlardan panoh
so'raydi.
Yotsam yer yumshoqdir bosh
tanam qattiq,
Ochiq qabrlardan yotoq
izlayman.
Ko'zlarim jovdirar qo'lim
qavargan,
Ko'nglimda xatodan qolgan
hotira.
Yuzimdan rang o'chib, sochim
oqargan,
Oqargan sochimdan qaro
izlayman.
Sahrolar cheksiz-u, tubsiz
daryolar,
Ba'zida shuncha keng yo'lga
sig'mayman.
O'tarmi soatlar, o'tarmi yillar,
Osmonlar ustidan yerni
izlayman.
Shunday baxtiyorman, kapalak
do'stim,
Anhorlar manzilim, chaqmoqdir
so'zim.
Osmon onamdir, emasman
yetim,
Tabiat qo'ynidan oilam
izlayman.
Bahtiyor kunimga g'am kelar
quvib,
Qalbim yig'lasa-da o'zim
kulaman.
Devona ko'nglimni bo'lmaydi
yengib,
Ortiqcha darmonga dardim
izlayman.
Qayerda xavf bo'lsa, o'sha
yerdaman,
Nokas dunyodan ketish
istayman.
Umrim tugamagan buni bilsam
ham,
Xatolar ichidan ajal izlayman.
Gar o'lsam ne bo'lar, kim meni
ko'mar?
Telba, deb matoga kim meni
o'rar?
Jon bilan bu jasad shunchalar
xor-ku,
Tashlandiq xilvatlardan o'zim
izlayman.
Men soyadirman, men surat
xolos,
Meni o'rab turgan bir hilqat
xolos.
Ko'nglim pok, kiygan kiyimim
iflos,
Eski matolardan kafan izlayman.
Kim meni taniydi, bormanmi
o'zi?
Yonida tursam ham ko'rmaydi
ko'zi.
Ko'zi tushganda ham jirkanar
o'zi,
Nokaslar ichidan vafo izlayman.
Bosgan izimni ham qorlar
yopadi,
Taqdir peshonaga qayda yozadi.
Telba ham izlasa imkon topadi,
Yolg'onchi dunyodan chin hayot
izlayman.
Munavvar Komilova
Andijon shahri, Oltinko'l tumani
Смс Шерлар