Qumor fojiasi (hikoya) - Yolg'izlik Shahzodasi

Tungi soat 01:30 Komil qo'lidagi qartalarni birma-bir barmoq uchida umid bilan ochib ko'rdi- yu, bo'g'ziga birnima tiqilgandek bo'ldi. Ro'parasida o'tirgan Odil Xo'ja istexzo aralash kulib qo'yib, - uyingdan ham ayrilding-ku Komilboy, dedi. Odil Xo'ja eski qimorbozlardan, undan butun qishloq qo'rqadi. Bu ham hamma boylarga o'xshagan-u faqat Odil Xo'jani qing'ir ishlarini o'zi emas puli bajaradi, o'zi esa doim suvdan quruq chiqadi. Odil Xo'ja avval ham Komilga o'xshagan yosh puldor yigitlarni qimorga tortib borini shilgan, uni qo'lidan har qanday ish kelishini esa Komil yaxshi bilardi. -Uyni bir haftada bo'shatib qo'ying Komilboy, dedi, Odilxo'ja yana o'sha istexzo aralash kulgu bilan. -Menga ozgina muddat bering hech bo'lmasa bir oy Odilxo'ja aka, dedi Komil iloji boricha yumshoq ohangda. -Qimorda aytilgan gap qonundan kuchli, endi uying meniki uch kun muxlat senga, bo'shatib qo'ysang o'zingga yaxshi dedi, Odilxo'ja taxdid aralash g'azab bilan! Komil o'tirgan joyida qotib birnuqtaga termulgancha o'yga tolardi. U shu bir oy ichida peshona teri bilan topgan pullari, yangi moshinasi, bugun esa uyigacha qimorda yutqazgandi. - Hayri, Komilboyga o'tkiridan quyib ber, dedi Odilxo'ja burchakda o'tirgan ozg'in yigitga qarab. Hayri stol ustiga piyola va gazak qo'yib piyolaga aroq quydi, Komil uni bir ko'tarishda yutdi, bu hol yana uch bor takrorlandi. -Komilboy yana bir qo'l suzaylikmi, dedi Odilxo'ja bepisand ohangda. - Nimani tikaman borimni shilib olding-ku ablax, dedi Komil nafrat to'la ko'zlarini Odilxo'jaga tikib. -Xay xay Komilboy o'zingizni bosing uka sizda hali hammasini qaytarishga imkon bor, uyingizda bir go'zal hilqat bor o'shani tiking, agar yutsangiz hamma pullaringiz moshina uyingizgacha qaytib olasiz, ustiga o'n besh ming qog'oz ham tikaman, o'ylab ko'ring, yoki hammasidan ayrilasiz yoki hammasi qaytarasiz, bu qimor omadingiz kelsa nima degan gap, dedi Odilxo'ja yana o'sha bepisandlik bilan! Komil -ablax deb pichirladi- yu indamadi. -Hayri bor Komilboyni moshinasini kalitini va bizga yutqazganlarini olib kel, xa yana moshinam orqasini ochsang slafan haltada pul bor uniyam olib kel, dedi Odilxo'ja. Stul ustida moshina kaliti va bir uyim ko'k rangdagi pullar turardi. -Xo'sh Komilboy nima qilamiz o'ynaymizmi, o'ylab ko'ring uka tikayotganingiz shuncha pulga arzimaydi-yu lekin sizga yordam bo'lsin deyabman, bu qimor yo ostidan yoki ustidan, tavakkalchi bo'ling uka shunda doim yutasiz. Komil allaqanday karaxt holda edi, u stol ustida turganlarga biroz termulib o'yga tolib turdi-da - o'ynaymiz, dedi ovozi titrab. Odilxo'ja hona burchagida patnis to'la qarta ko'tarib turgan kishiga imo qildi, u kishi esa hali ochilmagan yangi qartani olib bir so'zsiz ikki o'yinchiga suzib berdi. Oraga sukunat cho'kdi, Komil qo'lidagi uch qartani asta barmoqlari bilan surarkan peshonasidan muzdek ter chiqar va qo'llari titrardi. Komil qartalarni asta-sekin ochdi, avval birinchisini so'ng ikkinchisi va uchunchi qarta xam ko'rindi. Komilning oqargan rangi endi ko'kara boshlagandi, uni qo'lidigi qartalar hechnimaga yaramasdi, unga havo yetmayotgandek tuyilardi. Komil qartalarni stol ustiga tashladi, uni past qartasini ko'rgan Odilxo'ja esa o'zini qartalarini stol ustiga tashladi-da xirillab kuldi: -Endi u ham meniki ex Komilboy-ya peshonangizdan ko'ravering uka, dedi. Komil nomard ablax deb g'azab bilan Odilxo'jaga tashlandi, hona burchagida turgan Odilxo'janing yugurdaklari esa birzumda Komilning o'pkasini bosib qo'ydi. Odilxo'ja o'rnidan turarkan Komilga: -shu tong yigitlarim boradi yutiqni olib kelgani yana ishkalni boshlab o'tirmagin bilasana qo'limdan nimalar kelishini, unga xam tushuntirib qo'ygin yana qaysarlik qilib yurmasin o'ziga jabr bo'ladi, dedi. Odilxo'ja honadan chiqar ekan orqasiga qayrilib: Komilboy eski hovlingizda kechik ukangiz bilan turadigan hali turmushga chiqmagan bokira singilingiz bor ekanmi, agar yutug'imni o'z vaqtdi olmasam singilingizga jabr qilgan bo'lasiz, dedi-da ho- holab kulgancha chiqib ketdi. Komil uyga qaytganida hotini Laziza haligacha uhlamagan edi, u eriga salom berib doimgidek iliq kutib oldi. Farishta deb o'yladi Komil, nega buncha yaxshisan Lazi nega bunchalar sevasana men ablaxni, men esa seni... Komil hayolidan shu so'zlarni o'tgazdi-yu ko'zlariga yosh keldi va hotiniga -sen uxlayver men biroz toza havoda bo'laman degancha hovliga chiqib ketdi. Hechnarsadan xabari yo'q Laziza esa uyqu istagida kirib yotdi. Komil hovliga chiqib o'z boshini changallagancha tinmay yig'lardi, u boshiga mushtlab hovlida uzoq yig'ladi. Komil honaga qaytganida hotini Laziza uhlab yotgandi, u hotinini yuzidan ohista o'pdi-da biroz termulib turdi so'ng meni kechir deb yig'lagancha yostiqni oldi-da hotinini yuziga tashlab yostiq bilan bug'di, Laziza bir tipirchidi ikki tipirchidi so'ngra uyqu aralash nima bo'lganini ham anglay olmay joni uzildi. Komil jonsiz yotgan hotinini ustiga o'zini tashlab quchib olgancha o'kirib yig'lardi, u hotinini ifodasiz ko'karib ketgan yuzlari lablaridan tinmay o'par va yig'lagancha kechirim so'rardi. Komil o'sha karaxt holda yig'lar ko'yi hovliga chiqdi va molxona tomon yurib bordi-da ustunda osiqlig' turgan arqonni olib o'z joniga qasd qildi. Erta tong Odil Xo'janing odamlari Lazizani olib ketishga kelganida Komil hovlisida qo'sh aza ochilgan edi. Xa Komil hotini Lazizani qimorga tikib yutqazib qo'ygan, buni hotini bilmaslik, bunday azobni his qilmasligi uchun uni o'ldirgan, so'ngra o'z joniga ham qasd qilgandi. Go'riston, hali tuprog'i sovub ulgurmagan ikki yonma-yon qabr tepasida Odil Xo'ja bir axvolda tik turibdi, nigohida istirob, u shu laxzada qaytib qo'liga qarta ushlamaslikga, yaxshi inson bo'lishga, ont ichadi. Oradan uch kun o'tib esa Odil Xo'ja qimorda Komildan yutib olganlarini uning ota- onasiga qaytib berdi. Go'riston uzra esa ikki yonma-yom qabr noxush do'ppaygancha qimor fojiasini abadiy eslatib turadi, hayot esa davom etadi! "Qimor jarga yetaklovchi xaritadir"