Onam menga homilador bo'lgan payti

Онам менга иккиқат пайти,
Ҳақиқатни тотгиси келган.
Ночор отам кўчада дайдиб
Ёлғонларни келтириб берган.

Тополмаган отам бечора,
Ё бўлмаган чўнтагида пул.
Бошқоронғу онам кун-ора,
Ҳақиқатни сўрармиш нуқул.

Бир чақалоқ туғилди кейин,
Ҳақиқатга тўймаган гўдак.
Онанинг чап кўкрагин эмиб,
Оғир эди ўнгни ўйламак.

Улғайдим мен ўзимни алдаб,
Шундан буён зўр ёлғончиман.
Ўлаётган одамга қараб,
Хафа бўлманг, отдайсиз дейман.

Йиғинларда чаламан қарсак,
Олқишлайман асли минбарни.
Эл қатори қўлни кўтарсак,
Димоғи чоғ фалончиларни.

Гадо чиқса ногоҳ йўлимдан,
Ғайирлигим келади бироз.
Норозилик ўтар кўнглимдан,
Унинг дарди бир танга холос.

Азаларда тўйни ўйлайман,
Қўшиқ билан кўтарсак тобут.
Тўйда эса келин-куёвлар,
Ҳомуш бўлиб ўтирса ёхуд.

Мен шундайин жинни, ғалати,
Ёрим уйда кутар иккиқат.
Оҳ, қанийди ўша лаънати,
Топилсайди мисқол ҳақиқат.

Жаҳонгир Ғойибов