Ayon

Hislarimni aylamang ermak,
Siyratimda qaynasa tug‘yon.
Suratimga e’tibor bermang,
Ko‘nglim faqat jafoga ayon.

Bulut aro ukpardek suzsam,
Sayilgohim bo‘lsa ko‘k, osmon.
Kamalakka ko‘zmunchoq tuzsam,
Ko‘nglim faqat samoga ayon.

Suhbat qursam qizg‘aldoq bilan,
Bo‘ylarimga bo‘ylasa rayhon.
Maysazorlar poyimda gilam,
Ko‘nglim faqat saboga ayon.

Xonqizini kaftimda tutsam,
Va sirlarim aylasam bayon.
Qumrilarning sayrashin kutsam,
Ko‘nglim faqat navoga ayon.

Har kimsaga tabassum yo‘llab,
O‘zim pinxon, ko‘z yoshim ummon.
Mehr berib, mehrsiz cho‘llab,
Ko‘nglim faqat saxroga ayon.

Olib qochsam g‘iybatdan o‘zni,
Ozor bersa yurakka bo‘hton.
Ming bor o‘ylab, bir aytsam so‘zni,
Ko‘nglim faqat sadoga ayon.

Tik boqmasam juftim ko‘ziga,
Gaplarini atasam farmon.
Ehtiyojim shirin so‘ziga,
Ko‘nglim faqat vafoga ayon.

Sajdalarim qolmagay beiz,
Hayolimda chiroyli gumon.
Meni... yaxshi tanimaysiz siz,
Ko‘nglim faqat Allohga ayon.

Dilobar Uralova.