Sevolmas

Ошиққа айланган кўрган онидан,
Ўтолган севгининг имтихонидан,
Байт битган сиёҳмас юрак қонидан,
Айтаман хеч кимса сендек севолмас.

Чеҳрамда фаришта сиймосин кўрган,
Бахтимни, тингчимни ўйида юрган,
Тирик жон эканим эслатиб турган,
Айтаман ҳеч кимса сендек севолмас.

Уйғотган мудраган орзуларимни,
Ҳайдаган қалбимдан қайғуларимни,
Қайтарган унитган кулгуларимни,
Айтаман хеч кимса сендек севолмас.

Ҳаётим безаган ширин ҳаёлдан,
Кўнглимни асраган алам, малолдан,
Шоира яратган оддий аёлдан, Айтаман ҳеч кимса сендек севолмас.

Пинҳона севгиси кўзида ошкор,
Йўлимга интизор, бахтдан умидвор,
Юз бора, минг бора, такрор ва такрор,
Айтаман ҳеч кимса сендек севолмас.

ШАҲНОЗА РЎЗИЕВА