Telba Yurakga

Юрак сенинг айтганингни килаверсам,
Қора сочим қолгани ҳам оқ бўлади.
Юрак сенинг дардларингга қулоқ солсам,
Қолган умрим энди аниқ тоқ бўлади.
Юрак сени торларингни чертаверсам,
Ёр олдида сўзлаганим бол бўлади.
Ишқ майидан Мажнун каби ичаверсам,
Йигит қаддим турт мучалда дол бўлади.
Қирқга етдик бузлашингни қуйгин энди,
Тулин ойдек сирдошингни қуйгин энди,
Ишқ дардики бедаводир билгил энди,
Ўн беш йиллик дилдошингни севгин энди.
Ўн олти ёш гулғунча ёш қайтмайдику.
Сен танлаган сени ҳеч ҳам севмайдику.
Азоблама бемор қалбим телба юрак!,
Ёшлик ўтди, энди ҳеч ҳам қайтмайдику.
Телба юрак! бунча мени қийнамагил,
Ҳисларимни ошиқ қилиб уйнамагил.
Севган бўлсам севгандирман ўсмирликда,
Хазон бўлган боғларимга буйламагил.
Бу боғларга ўз қулимла ўт қўйганман,
Ўз дардингни тунда мейга айтаверма.
Куксим очиб энг тубига чуғ қўйганман,
Файзи кетган чаманларни кезаверма.
Сен истаган ғунчаларни тополмайсан,
Гар истасанг чироқ ёқиб кундуз изла.
Мен ундирган уч ғунчага теголмайсан,
Юракгинам! менга фақат шундан сўзла