Bir kun

Бир кун бу боғларга фусун қайтарму,
Матонат топарму яна гуллашга?!
Ахир бу гулларнинг атрини истаб
Тангри бандасига кўнгил улашган.

Эркка етармикан бир кун бу тоғлар,
Тилга кирадими сукутдан толиб?!
Кўзларидан сизиб чиқолмаган қон
Бўғзидан отилар вулқон мисоли...

Дарёлар бир куни йиғидан тўхтаб,
Чопиб чиқадими ўзанларидан?!
Саҳроларга сингиб кетавердилар -
Ишорани кутиб само қаъридан...

Бир кун бу булутлар топиб ҳаловат,
Дўпписини ечиб, қаҳ-қаҳ урарми?!
Улар Аршга йўлни тополмадилар,
Ахир гуноҳи йўқ эди уларни...

Бир куни ғалати туш кўриб дунё,
Улоқтириб кўҳна занжирларини,
Қизиқ, қай манзилга чопиб бораркан,
Кимга айтар экан бу сирларини...

Бир кун аригайми кўзимдаги мунг,
Бир кун пичирлашдан тинарми бу лаб?!
Кўзгуни олдида хижолат тортмай,
Жимгина кетардим Одамга ўхшаб...