Bu telefon!

Бу телефон бир бало бўлди,
Барча унга мубтало бўлди,
Унда кўпни сеҳрига тортган
"Фейсбук”, "ватсап”, "майл...” ,"имо "бўлди.

Эрлар титар ишхонада ҳам,
Аёл қўймас ошхонада ҳам,
Овунчоқдир ёш болада ҳам,
Ҳамма бирдек маҳлиё бўлди.

Ҳеч ким боқмас номус-нангига*,
Мафтун бўлар шаклу рангига,
Ўхшаб хумор тутган бангига,
Дардлар унда бедаво бўлди.

Тутқазади ота ўғлига,
Боғлаб ўргимчакнинг тўрига,
Айланади манглай шўрига,
Ҳеч тузалмас бир хато бўлди.

Турли нохуш филмни кўриб,
Фожиали ўлимни кўриб,
Ёлғон, бўҳтон, зулмни кўриб
Мурғак қалби қап-қаро бўлди.

Шум истаклар жўш урар танда,
Пуч одатлар бўлмайди канда,
Ҳирсу ҳавас айлагач банда,
Ибодатлар ҳам қазо бўлди.

Кўплар ундан фатво топгай "хос”,
Жавоб излар ўз нафсига мос,
Ёлғонларни атаганлар рост
Ўзларича "уламо” бўлди.

Сўйлашарлар одобдан нари,
Юргай айбу гуноҳлар сари,
Жой ахтариб номаҳрам бари
Иймонидан мосуво бўлди.

Сарвар Мирзо, бўлмагин беғам,
Тинмайин бонг ургин ҳар қадам,
Бу насиҳат-ўгит сенга ҳам
Айни дам зўр муддао бўлди.