FERUZA

Қисматнинг қаттиқ тоши қароғимда қотганди,
Ожиз қолган онимда онлар мени ютганди,
Ўзим каби нотавон бахтим кулай деганда,
Ҳижрон тиғи бағримни тилиб-тилиб ўтганди,
Феруза деган қизда қалбим қолиб кетганди.

***

Мен, ахир, ҳеч ундайин ой қизни кўрмаганман,
Унинг каби санамга кўнглимни бермаганман,
Кўйида телба каби оҳлар ҳам урмаганман,
Ўзга қизлар ҳолимга кулиб-кулиб ўтганди,
Феруза деган қизда қалбим қолиб кетганди.

***

Қисматимга ёлвордим, мана, ҳолим кўр, дедим,
Севгимга гард юқтирма, урсанг, мени ур, дедим,
Ўшанда ҳам эзгин-у, бир манглайи шўр эдим,
Дард ямлаган дол қаддим толиб-толиб кетганди,
Феруза деган қизда қалбим қолиб кетганди.

***

Не қилайки, ишқимни талаб-талаб кетишди,
Хаста кўнглимни кулга белаб-белаб кетишди,
Рақиблар менга ёмон қараб-қараб кетишди,
Кимдир севиб қолма деб билиб-билиб айтганди,
Феруза деган қизда қалбим қолиб кетганди.